Tuesday 30 November 2010

தொடரும் அனுபவங்கள்!!

இரண்டு அனுபவங்கள். வாழ்க்கை முழுவதும் சில சமயம் திகைக்கக்கூடிய அனுபவங்கள் சில ஏற்படும். சில சமயம் ஆச்சரியப்பட வைக்கும் அனுபவங்கள் நிகழும். சில அனுபவங்களோ இதயத்தை ரணமாக்கும். எதிர்பாராத மகிழ்வைக் கொடுக்கும் அனுபவங்களோ மனதை சுகமாக வருடிக்கொடுக்கும். ஆனால் இந்த இரண்டுமே என்னை மிகவும் யோசிக்க வைத்த அனுபவங்கள்.

முதலாவது!

1970 பிற்பகுதியில் எனக்கு வலது காதில் அடைப்பு இருந்தது. அலோபதியில் நிறைய பின் விளைவுகள் அடிக்கடி ஏற்படுவதால் வேறு யாரைப்பார்க்கலாம் என்று யோசித்த போது கோவை சாமிகிரி சித்தரை நெருங்கிய நண்பரொருவர் பரிந்துரைத்தார்.. தினத்தந்தி படிப்பவர்கள் இவரைப் பற்றிய விளம்பரத்தைப் படித்திருக்கலாம். அவரைச் சென்று சந்தித்தேன். பேசிக்கொன்டிருக்கும்போதே சடாரென்று மூக்கில் பொடியைத் தூவினார். நான் என்ன ஏது என்று நிதானிப்பதற்குள் அடுக்கடுக்காக தும்மல்கள்! அப்புறம் சொன்னார், " சாதாரண அடைப்பாக இருந்தால் இந்தத் தும்மல்களிலேயே அது சரியாகி விடும், அதனால்தான் இந்தப்பொடியைத் தூவினேன்" என்று! எனக்கு திகைப்பாக இருந்தது. அப்புறம் காதில் ஒரு எண்ணையை விட்டு சிறிது நேரம் படுத்திருக்கச் சொன்னார். அதன் பின் அங்கு வந்திருந்த அனைவரையும் ஒரு ஹாலில் ஒன்று கூடச்சொல்லி சிறிது நேரம் பேசினார். பேச்சு முழுவதும் சிரிப்பு எப்படி வாழ்க்கைக்கு நல்லது என்பதைப்பற்றி இருந்தது. கூடவே சினிமாவிலிருந்தும் சில உதாரணங்கள் சொல்ல கூட்டத்தினரிடையே ஆங்காங்கு சிரிப்பு அலைகள் எழுந்தன. அதெல்லாம் ரொம்பவும் சாதாரணமாக இருந்ததால் எனக்கு சிரிப்பு வரவேயில்லை. பேசாமல் அமைதியாக அமர்ந்திருந்தேன். கடைசியில் மருந்துகள் கொடுக்க அவர் ஒவ்வொருத்தராய் அழைத்தார். நான் அவரைப் பார்க்கச் சென்றதும் என்னிடம் '" உங்களுக்கு எதையும் வாய்விட்டு சிரித்து ரசிக்கத் தெரியவில்லை. உங்களுக்கு மருந்து கொடுத்து என்னால் குணப்படுத்த முடியாது" என்று சொல்லி விட்டார். எனக்கு ஆச்சரியத்தில் பேச்சே வரவில்லை. வெளியே வந்ததும் வந்தது பாருங்கள் ஒரு சிரிப்பு! கணவர் கேட்கக் கேட்க விபரம் எதுவும் சொல்லாமல் கொஞ்ச நேரம் சிரித்துக்கொண்டேயிருந்தேன்.

யாருக்குக் காதில் பிரச்சினை வந்தாலும் இந்த நினைப்பு வரும். சிரிப்புடன் இந்த நிகழ்வைச் சொல்லிக்கொண்டிருப்பேன்.

சென்ற மாதம் அவர் மறைந்து விட்டதாகச் செய்தி அறிந்தேன். ஆனால் 70 வயதிற்கும் மேலான அவர் மறைந்த விதம் திகைப்பாயும் யோசிக்க வைப்பதாயும் இருந்தது. 11 பிள்ளைகளைப் பெற்றவர். இரண்டு வருடங்களுக்கு முன் இறந்து போன அவரது மனைவியின் இழப்பைத் தாங்க முடியாமல் நாளுக்கு நாள் தளர்ந்து போன அவர் தற்கொலை செய்து கொண்டு மரணமடைந்திருக்கிறார். இறப்பதற்கு முன்னர் ' இனியும் தொடர்ந்து வாழ்ந்து நோயுற்று தன் அன்பான குழந்தைகளைத் துன்பப்படுத்த விரும்பவில்லை என்றும் மனைவியின் இழப்பைத்தாங்க முடியாமல் தனது முடிவைத் தானே தேடிக்கொள்வதாயும் தனது உடலைப்புதைக்கும்போது தன் மனைவியின் புகைப்படத்தை அதன்மீது வைத்து புதைக்க வேண்டுமென்றும் தனது இறுதிச் செலவுகளுக்காக பணத்தைத் தனியே எடுத்து வைத்திருப்பதாகவும்' குறித்து வைத்து விட்டு மரணமடைந்திருக்கிறார்.

ஒவ்வொரு மனிதருக்குள்ளும் எத்தனை முகங்கள்! சிரிப்புதான் வாழ்க்கையில் எல்லாமும் என்று சொன்னவர் அவர். ஆனால் இந்த 70 வயதிலும் வாழ்க்கையில் அனுபவ அறிவை கூடை கூடையாக சம்பாதித்த பின்னரும்கூட, வாழ்ந்தது போதும் என்று முடிவு செய்து தன் மனைவியைத் தேடி பயணித்து விட்ட இந்த முடிவில் எத்தனை சோகம் இருக்கிறது!!

இரண்டாவது!

ஒவ்வொரு வருடமும் ஊருக்குச் சென்று தங்கியிருந்து விட்டு திரும்பி வரும்போதெல்லாம் ஒரு பெரிய process எப்போதும் நடக்கும். சமையலறையிலுள்ள பாத்திரங்கள், மளிகை சாமான்கள் வைக்கும் டப்பாக்கள் எல்லாவற்றையும் கழுவித் துடைத்து பீரோவில் வைத்து அடுக்குவது, ப்ஃரிட்ஜ், டிவி, டிவிடி, மியூசிக் ப்ளேயர், ஏ.சி இப்படி எல்லா மின் சாதனங்களையும் ப்ளக்கை விலக்கி வைப்பது, காஸ் ஒயரையும் அதுபோல செய்வது, சோஃபா, கட்டில்கள், நாற்காலிகள், டைனிங் டேபிள், குளிர்சாதனப்பெட்டியின் மேற்புறம், டிவி மேல்-இப்படி எல்லாவற்றிலும் கனமான துணிகளால் மூடுவது, இப்படி எல்லா விஷயங்களையும் செய்து முடித்த பிறகுதான் ஏர்போர்ட் செல்ல காரில் ஏறுவோம். அதேபோல் இங்கிருந்து கிளம்பும்போது ஃபோன் செய்து விட்டால் எங்கள் மேலாளரும் வாட்ச்மேனும் ஆள் வைத்து எல்லாவற்றையும் எடுத்து சுத்தம் செய்து வீட்டை கழுவி விடுவது வழக்கம்.

[குளிர்சாதனப்பெட்டியில் மட்டும் மின் இணைப்பை விலக்குவதில்லை. ஒரு முறை சுத்தம் செய்த ஆள் யாரோ மின் இணைப்பைத் துன்டித்து விட்டார்கள். நாலைந்து மாதம் கழித்து நாங்கள் சென்ற போது ஃப்ரிட்ஜ் முழுவதும் பூஞ்சைக்காளான் பூத்து, கறுத்து அதைச் சுத்தம் செய்ய 2 நாட்கள் ஆனது.]

இந்த வழக்கம் கடந்த 15 வருடங்களுக்கு மேலாக நடைபெற்று வருகிறது. எந்தப் பிரச்சினையும் இருந்ததில்லை. இந்த வருடம் பிப்ரவரி மாதமும் இதுபோல எல்லாம் செய்து விட்டு இங்கு திரும்பி வந்தேன். மறுபடியும் ஜூலையில் திரும்பவும் ஊருக்குச் செல்ல வேண்டிய அவசியம் வந்தது. வழக்கம்போல ஃபோன் செய்து சுத்தம் செய்யச் சொன்னோம்.

மறு நாள் அந்த திகில் செய்தி வந்தது. சுத்தம் செய்யப் போன ஆட்கள் கதவைத் திறந்ததும் வீடெங்கும் புகை படிந்த நிலை. பற்றி எரிந்த வாசனை. ஹாலுக்கும் சமையலறைக்கும் இடையேயுள்ள கதவைத் திறந்ததும் Dining Room, சமையலறை, அதன் சுவர்களுக்கு மறுபக்கமிருக்கும் குளியலறை, டாய்லட் எல்லாம் கறுப்பாக ஆகியிருக்கிறது. சமையலறையில் இருந்த குளிர்சாதனப்பெட்டி தீப்பிடித்து எரிந்து கீழே சாய்ந்து விழுந்திருக்கிறது. அது விழுந்த இடம் காஸ் சிலிண்டருக்கு அருகே!! இன்னும் கொஞ்சம் தள்ளி விழுந்திருந்தால் காஸ் சிலிண்டர்கள் வெடித்து வீடே பற்றி எரிந்திருக்கும்!! மிகப் பெரிய ஆபத்திலிருந்து என்ன காரணத்தினாலோ அன்று வீடு தப்பித்திருக்கிறது. இது நான்கு நாட்களுக்குள்தான் நடந்திருக்க முடியுமென்று பார்த்த எல்லோரும் சொன்னார்கள். நாங்கள் முதல் மாடியில் குடியிருப்பதாலும் கீழ் வீட்டில் குடியிருந்தவர்கள் அப்போதுதான் காலி செய்திருந்ததாலும் ஜன்னல்கள் மூடி வைக்கப்பட்டிருந்ததாலும் உள்ளேயே நடந்த இந்த விபத்து வெளியே தெரியவில்லை போலிருக்கிறது. புகைகூட வெளியே செல்லவில்லையா என்று தெரியவில்லை. சென்றிருந்தால் பக்கத்து வீட்டில் பார்த்திருக்க முடியும். நாங்கள் மறு நாள் சென்று பார்த்தபோது அதிர்ச்சியில் ஆழ்ந்து விட்டோம். கிராமத்திலிருந்து நாலந்து ஆட்கள் வந்து கழுவி சுத்தம் செய்து, பின்னர் பெயிண்டர் வந்து எல்லா சுவர்களையும் சரி பார்க்க ஒரு வாரமானது. ஷார்ட் சர்க்யூட் தான் காரணமாயிருக்கலாம் என்று பலர் சொன்னார்கள். குளிர்சாதனப்பெட்டி மேல் துணியாலோ, வேறு எதனாலுமோ மூட வேன்டாம், ஷார்ட் சர்க்யூட் ஏற்பட்டதும் தீப்பிடிக்க அதுதான் காரணமாயிருந்திருக்கிறது என்றார்கள் சிலர்.

ஊருக்குத் திரும்பும்போது சிலிண்டர்கள் இரண்டையும் இணைப்பை நீக்கி, வீட்டு முகப்புக்கதவிற்கு வெளியே வைத்து அதற்கு அப்பாலுள்ள க்ரில் கேட்டை பூட்டி வந்தோம். இது ஒரு பாடமாக அமைந்தது. கனடாவிலுள்ள என் சினேகிதி குளிர்சாதனப்பெட்டியின் இணைப்பை நீக்கி முழுவதுமாக மூடாமல் ஏதேனும் முட்டுக்கொடுத்து ஓரளவு மட்டும் திறந்து வைத்திருந்தால் பூஞ்சைக்காளான் பிடிக்காது என்று நல்ல ஒரு தகவலை சென்ற மாதம் சொன்னார்.

அனுபவங்கள் வாழ்க்கை முழுவதும் பாடங்களை கற்றுத் தந்து கொண்டேயிருக்கின்றன. இந்த அதிர்ச்சி அனுபவத்தால் எனக்குக் கிடைத்த பாடமும் அதன் பின் கிடைத்த யோசனைகளும் மற்றவர்களுக்கும் உதவ வேன்டுமென்ற நோக்கத்தில்தான் இந்த அனுபவத்தையும் இங்கே எழுதியிருக்கிறேன்.


அன்பு ஆசியா!





உங்களின் அன்பு விருதுகளுக்கு என் இதயங்கனிந்த நன்றி!
விருதுகளை நல் முத்துக்களாய் என் முத்துக்குவியல்களிடையே பதித்து விட்டேன்.
இந்த அழகிய விருதுகளை சகோதரிகள் புவனேஸ்வரி [மரகதம்],  ராமலக்ஷ்மி[முத்துச்சரம்], ஹுஸைனம்மா, சகோதரர்கள் ஆரண்யவாஸ் ராமமூர்த்தி, கோபி ராமமூர்த்தி,  தினேஷ்குமார் ஆகியோருக்குப் பகிர்ந்தளிக்கிறேன்!!

Tuesday 23 November 2010

நினைவில் என்றும் சங்கமித்திருக்கும் 10 பழைய திரைப்படப்பாடல்கள்

1960-ஆம் வருடங்கள் தமிழ்த்திரையிசையின் பொற்காலமென்று சொல்லலாம். ஜி.ராமநாதன், சுதர்சனம், விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி ஆகியோர் இசையுலகில் அரசாட்சி செய்த காலம். பின்னால் வந்த விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி இரட்டையர் மற்றெல்லா இசையமைப்பாளர்களையெல்லாம் பின்னுக்குத்தள்ளி புகழேணியின் உச்சத்தில் ஏறி காலத்தால் அழியாத பல இனிமையான பாடல்களைத் தந்தார்கள். கவிஞர் கண்ணதாசன் படைத்த எத்தனையோ கவிதைகள், இவர்கள் இசையமைப்பால் இனிய பாடல்களாக உயிர் பெற்று பி.சுசீலா, டி.எம்.செளந்தரராஜன், பி.பி.சீனிவாஸ், ஜானகி, சீர்காழி கோவிந்தராஜன், எல்.ஆர்.ஈஸ்வரி, ஜிக்கி, இவர்களின் குரல்களில் ரசிகர்களை என்றென்றும் மயங்க வைத்தன. சிவாஜி கணேசனும் எம்.ஜி.ராமச்சந்திரனும் உணர்ச்சி மிக்க காட்சிகளை இந்தப் பாடல்களுக்கு போட்டி போட்டுக்கொண்டு உருவாக்கினார்கள். அதனால்தான் அது பொற்காலமாக அமைந்தது. இசையுலகில். அருமையான பாடல்கள் ஆயிரமிருக்க, என் மனதுக்கு மிக மிக நெருங்கிய பாடல்கள் சிலவற்றை மட்டும் இங்கே தொகுத்திருக்கிறேன். இக்கால தலைமுறையினர் எத்தனை பேர் இவற்றைக் கேட்டு ரசித்திருப்பார்கள் என்று தெரியவில்லை. ஆனால் அவசியம் கேட்டு ரசிக்க வேண்டும். அப்போதுதான் பழைய பாடல்களின் இனிமை, கருத்தாழம், ராக கம்பீரங்கள் புரியும். இனி என் மனதிற்கு மிக நெருங்கிய பாடல்கள்.. .. .. ..

1. "கண்கள் எங்கே நெஞ்சமும் எங்கே
      கண்டபோதே சென்றன அங்கே"

சுசீலாவின் தீஞ்சுவைக்குரலில் ' கர்ணன்' திரைப்படத்தில் அமைந்த அருமையான பாடல். விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி இசையில் சுத்த தன்யாசி ராகத்தில் தன் காதலன் கர்ணனை நினைத்து சுபாங்கி பாடும் பாடல். அப்படியே உருகிப் பாடியிருப்பார் சுசீலா. கவிஞர் கண்ணதாசனின்

"இனமென்ன குணமென்ன குலமென்ன அறியேன்,
 ஈடொன்றும் கேளாமல் எனை அங்கு கொடுத்தேன்.
கொடை கொண்ட மதயானை உயிர்கொன்டு நடந்தான்
குறை கொண்ட உடலோடு நான் இங்கு மெலிந்தேன்"

வரிகளுக்கு சுசீலா தன் தேன் குரலில் உயிர் கொடுத்திருப்பார். எத்தனை முறை கேட்டாலும் அப்போதுதான் புதிதாய்க் கேட்பதுபோல மயங்க வைக்கும் பாடல் இது! எத்தனையோ பாடல்கள் வந்தாலும் சென்றாலும் என்றுமே என் மனதில் முதலிடம் பிடித்த பாடல் இது.

2. " பொன்னெழில் பூத்தது புது வானில்!
      வெண்பனித்தூவும் நிலவே நில்!
      என் மனத்தோட்டத்து வண்ணப்பறவை
      சென்றது எங்கே சொல்! சொல்!!"

இதுவும் அதே விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்தி இசையில் கண்ணதாசனின் கவிதையில் திருமதி. சுசீலாவும் திரு.டி.எம்.செளந்தரராஜனும் இணைந்து பாடிய பாடல்! பட்டி தொட்டிகளில் எல்லாம் அன்று இசைத்த, பிரபலமான பாடல்! கீழ்க்கண்ட

“ தென்னை வனத்தினில் உன்னை முகம் தொட்டு
  எண்ணத்தைச் சொன்னவன் வாடுகிறேன்!
  உன்னிரு கண் பட்டு புண்பட்ட நெஞ்சினில்
  உன் பட்டுக்கை பட பாடுகிறேன்!!”

வரிகளில் தமிழில் கண்ணதாசன் புகுந்து விளையாடியிருப்பார்! டி.எம்.எஸ். குரலில் வழியும் மென்மையான ஏக்கம் எப்போது கேட்டாலும் மனதை அப்படியே வருடிச் செல்லும்!

3. மாலைப்பொழுதின் மயக்கத்திலே
   கனவு கண்டேன் தோழி!
   மனதில்     இருந்தும் வார்த்தைகள் இல்லை,
   காரணம் ஏன் தோழி!

இது எனக்கு மட்டுமல்ல, நிறைய பேருக்கு மனதுக்கு நெருங்கிய பாடல்! மறுபடியும் விஸ்வநாதன் -ராமமூர்த்தி, கண்ணதாசன் கூட்டமைப்பில் சுசீலாவின் தேன் குரலில் வெளிவந்த இனிய பாடல்! பாடலின் கருத்தாழமும் சோகமும் மயங்க வைக்கும் இசையமைப்பும் அப்படியே சுசீலாலிவின் குரலிலிருந்து வழியும்!!

இந்தப் பாடலில் வரும்

இன்பம் சில நாள், துன்பம் சில நாள்
என்றவர் யார் தோழி?
இன்பம் கனவில், துன்பம் எதிரில்
காண்பது ஏன் தோழி?

என்ற வரிகள்-எந்தக்காலத்திற்கும் பொருந்தும்படியாக அத்தனை அழகான வரிகள்!!

4. மலர்ந்தும் மலராத பாதி மலர் போல
    வளரும் விழி வண்னமே!
   வந்து  விடிந்தும் விடியாத காலைப்பொழுதாக
   விளைந்த கலை அன்னமே!

சிவாஜி கணேசன் தன் மகனிடம் பாடும் தாலாட்டுப் பாடல் இது! கண்ணதாசன் சுந்தரத் தமிழில் அருமையான வரிகளை எழுதி, அவற்றிற்கு வழக்கம்போல விஸ்வநாதன் ராமமூர்த்து உயிர் கொடுத்து ‘பாச மலர்’ என்ற படத்தில் இடம் பெற்ற பாடலிது! அண்ணனுக்கும் தங்கைக்குமிடையேயுள்ள பாசத்தை இதை விட வலிமையாக, நெகிழ்வாக எந்த திரைப்படமும் இதுவரை பிரதிபலித்ததில்லை. இனியும் இது போன்ற அருமையான படம் வருமா என்பதும் சந்தேகமே! மகனுக்குப் பாடும் தாலாட்டுப் பாடலாக முதலில் உருவெடுத்தாலும் அண்ணனும் தங்கையும் பிரிந்திருக்கிற சோகத்தைத்தான் இந்தப் பாடல் அதிகமாகப் பிரதிபலிக்கும். அந்தக் காலத்தில் யார் இந்தப் படத்தைப் பார்த்தாலும் கர்சீப் முழுவதுமாக நனைந்து விடும் என்பார்கள்! அதுவும் பாடலின் இறுதியில்

கண்ணின் மணி போல, மணியின் நிழல்போல
கலந்து பிறந்தோமடா!- இந்த
மண்ணும் கடல் வானும்
மறைந்து முடிந்தாலும்
மறக்க முடியாதடா!
உறவைப் பிரிக்க முடியாதடா!

இந்த வரிகளைக் கேட்கையில் விழியோரங்களில் கண்ணீர் கசிவதை எப்போதுமே தவிர்க்க முடிவதில்லை!

5. தொட்டால் பூ மலரும், தொடாமல் நான் மலர்வேன்!
    சுட்டால் பொன் சிவக்கும், சுடாமல் கண் சிவந்தேன்!

சுத்த தன்யாசி ராகத்தில் அமைந்த அருமையான டூயட் பாடல் இது. எம்.ஜி.ஆர்-சரோஜாதேவி நடித்த ‘படகோட்டி’ என்ற படத்தில் விஸ்வநாதன் -ராமமூர்த்தி-கண்ணதாசன் கூட்டணியில் டி.எம்.எஸ்-சுசீலா இருவரும் தங்களின் தேன்மதுரக்குரல்களில் இழைத்த இனிமையான பாடல்! வண்ண மலர்களும் காற்றில் அசையும் மரங்களும் இந்தப்பாடலின் காட்சிக்கு இனிமை சேர்க்கும்.

6. கண்ணுக்குக் குலமேது? கர்ணா!
    கருணைக்கு இனமேது?

கர்ணன் திரைப்படத்தில், கர்ணனை அவனுடைய குலத்தைச் சொல்லி இழிவுபடுத்தியதால் ஏற்பட்ட வேதனையில் அவன் குமைந்து, தளர்ந்து நிற்கையில் அவன் மனைவி சுபாங்கி அவனுக்கு ஆறுதல் சொல்லிப் பாடுவதாய் அமைந்த பாடல். சுசீலாவின் கணீரென்ற குரலின் இனிமையும் ஆழ்ந்த கருத்து அமைந்த வரிகளும் ஒன்றுக்கொன்று இந்தப் பாட்டில் போட்டி போடும்.

பாடலின் நடுவே வரும்

கொடுப்பவர் எல்லாம் மேலாவார்!
 கையில் கொள்பவர் எல்லாம் கீழாவார்!
 தருபவன் இல்லையா கர்ணா நீ?”

வரிகள் மிகவும் உன்னதமானவை. யாசகம் கேட்பதை இல்லையென்று சொல்லாமல் உடனே வழங்க மிகுந்த கருணையும் சுயநலம் சிறிதும் இல்லாத தன்மையும் வேண்டும். அப்படிப்பட்ட மனதுடைய நீயல்லவா எல்லோரையும் விட மேலானவன் என்று அவன் மனைவி ஆறுதல் படுத்தும் இந்த வரிகளில் கண்ணதாசன் வாழுகிறார்!

7. “ மயக்கமா? கலக்கமா? மனதிலே குழப்பமா?
      வாழ்க்கையில் நடுக்கமா?

சுமைதாங்கி என்னும் திரைப்படத்தில் தன் மென்மையான குரலினிமையில் பி.பி.சீனிவாஸ் இந்தப்பாடலை மனமுருகிப் பாடியிருப்பார். துன்பங்களும் சோகங்களும் மனதை ரணமாக்கி ரத்தம் கசிந்திருக்கும் தருணங்களில் இந்தப்பாடலைக் கேட்க நேரும்போது மனம் அமைதியடையும். அந்த மாதிரி அமைதிப்படுத்தக்கூடிய சாந்தமும் ஆழமான வார்த்தைகளும் மயிலிறகு மாதிரி மனதை வருடிக்கொடுக்கும் இனிமையும் இந்தப்பாட்டில் என்றுமே இருக்கும்!

இதில் வரும்

வாழ்க்கையென்றால் ஆயிரமிருக்கும்.
வாசல் தோறும் வேதனை இருக்கும்!
வந்த துன்பம் எதுவென்றாலும்
வாடி நின்றால் ஓடுவதில்லை!
எதையும் தாங்கும் இதயம் இருந்தால்
இறுதி வரைக்கும் அமைதியிருக்கும்!!

என்ற வரிகள் பொன்னெழுத்தால் பொறிக்கப்பட வேண்டியவை!!

8. விண்ணோடும் முகிலோடும்
    விளையாடும் வெண்ணிலவே!
    கண்ணோடு கொஞ்சும்
    கலையழகே! இசையமுதே!

புதையல் என்ற திரைப்படத்தில் இதே கூட்டணியில் அமைந்த கவிஞர் மாயவநாதனின் பாடல் இது!

டி.எம்.எஸ்.செளந்தரராஜன் புகழேணியில் ஏறுவதற்கு முன் இப்பாடலைப்பாடிய சி.எஸ்.ஜெயராமனின் குரல்தான் திக்கெங்கிலும் ஒலிக்கும். இவரது கம்பீரமான குரலில் தமிழ் இனிமை பெற்று சிறந்திருக்கும்! அலைகளினூடே வெகுளித்தனத்துடன் கூடிய காதலும் இளமையுமாய் பாடி நடித்த சிவாஜி-பத்மினிக்கு இந்த இனிமையான பாடல் என்றுமே ஒரு அழியாத சமர்ப்பணம்!

9. நான் பெற்ற செல்வம் நலமான செல்வம்
   தேன்மொழி பேசும் சிங்கார செல்வம்!

ஜி. ராமநாதனின் இசையில் கா.மு.ஷெரீப் எழுதி ‘நான் பெற்ற செல்வம்’. என்ற திரைப்படத்தில் இடம் பெற்ற பாடல் இது! திரையில் சிவாஜி கணேசன் தன் குழந்தையிடம் பாடுவதாக அமைந்திருக்கும். டி.எம்.எஸ் தன் கம்பீரமான குரலில் அருமையாகப் பாடியிருப்பார். ஜோன்பூரி ராகத்தில் இழைத்த பாடல். தமிழ்த்திரைப்படங்களில் இதுவரை குழந்தைகளை முன்னிலைப்படுத்தி எத்தனயோ பாடல்கள் வந்திருக்கின்றன! ஆனால் கருத்தாழத்தில் இதை மிஞ்சிய பாடல் எதுவுமில்லை என்றுதான் சொல்வேன். அதுவும் இப்பாடலின் இடையே சில அருமையான வரிகள் வரும்.

“ தொட்டால் மணக்கும் ஜவ்வாது!
  சுவைத்தால் இனிக்கும் தேன் பாகு!
  எட்ட இருந்தே நினைத்தாலும்
  இனிக்கும் மணக்கும் உன் உருவம்!”

எத்தனை அழகாய் சொல்லியிருக்கிறார் இந்த வரிகளில் குழந்தையின் பெருமையை! தொட்டால் மணக்கும் ஜவ்வாது.. சுவைத்தால் மட்டுமே தேன்பாகின் இனிப்பு தெரியும். ஆனால் அந்தக் குழந்தை தொலைவில் இருந்தால்கூட, அதை நினைக்கும்போதே ஜவ்வாதின் மணத்தையும் தேனின் சுவையையும் மனதால் உணர முடியும்! எத்தனை அழகான கற்பனை!

10. நிலவே என்னிடம் நெருங்காதே!
      நீ நினைக்கும் இடத்தில் நானில்லை.

‘ராமு’ திரைப்படத்தில் பிபி.சீனிவாஸ் சோகத்துடன் பாடும் பாடல். படத்தில் ஜெமினி கணேசனும் கே.ஆர்.விஜயாவும் சோக பாவனைகளை முகங்களில் பிரமாதமாகக் காட்டியிருப்பார்கள். தன்னைக் காதலிக்கும் பெண்ணைப் பார்த்து தன் மனவேதனையையும் இயலாமையையும் சொல்லும் பாடல்! அதுவும் பாடலின் நடுவே வரும்

“ கோடையில் ஒரு நாள் மழை வரலாம்
  என் கோலத்தில் இனி மேல் எழில் வருமோ?
  பாலையில் ஒரு நாள் கொடி வரலாம்.
  என் பார்வையில் இனிமேல் சுகம் வருமோ?

வரிகள் அந்தக் கதாபாத்திரத்தின் சோக உணர்வுகளை அற்புதமாகப் படம் பிடித்துக் காண்பிக்கும் வலிமை கொண்டவை! கண்ணதாசனின் சோக மயமான பாடல்கள் சாகாவரம் பெற்றவை!

Wednesday 17 November 2010

வீட்டுக்குறிப்புகள்

உப‌யோக‌முள்ள‌‌ வீட்டுக்குறிப்புகள் நம் அன்றாட வாழ்க்கையில் நிறைய சமயங்களில் பலன் கொடுக்கின்றன. அவற்றில் சிலவற்றை கீழே தொகுத்து எழுதியிருக்கின்றேன். யாருக்கேனும் தக்க சமயத்தில் இவை கை கொடுத்தால் மகிழ்வாக இருக்கும்!

 1. டிவி, குளிர்சாதனப்பெட்டி, ட்யூப் லைட் இவற்றை உபயோகத்திற்குப்பின் அணைத்து விட்டு மீண்டும் உடனே போடக்கூடாது. ரெஃப்ரிஜிரேட்டரில் கம்ப்ரெஸ்ஸரும், டிவியில் பிக்சர் ட்யூபும் ட்யூப் லைட்டில் பாலண்டும் பழுதாகி விடும். நிறுத்திய பின் உள்ளே மாற்றங்கள் நிகழ்ந்து பூர்த்தியாக சில நிமிடங்கள் பிடிக்கும். சில நிமிடங்கள் விட்டு மறுபடியும் போடுவது நல்லது.


2. குளிர்சாதனப்பெட்டியைத் துடைக்கும்போது பச்சைக்கற்பூரம் கலந்த நீரினால் துடைத்தால் பூச்சிகள், சிறு வன்டுகள் உள்ளே நுழையாது.



3. கறுத்துப்போன வெள்ளி சாமான்களை தாம்பூல சுண்ணாம்பு கொண்டு தேய்த்தால் பளபளவென்று ஆகி விடும்.


4. சர்க்கரை வைத்திருக்கும் பாட்டிலில் சில ஏலக்காய்களைப் போட்டு வைத்தால் எறும்புகள் சீனியை மொய்க்காது.

 5. சில வகை தண்ணீரில் துணிகள் துவைக்கும்போது துணிகள் பழுப்பாகி விடுகின்றன. இதற்கு அவற்றை சோப் பவுடரில் ஊறவைக்கும்போது 2 மேசைக்கரண்டி கல் உப்பும் சேர்த்து ஊறவைத்தால் துணிகள் பழுப்பு நிறம் நீங்கி பளிச்சென்றாகி விடும்.


6. ம‌ர‌ச்சாமான்க‌ளை பாலீஷ் செய்வ‌த‌ற்கு, முத‌லில் அவற்றை வினீகர் கலந்த நீரால் கழுவி, துடைத்து காய வைத்து பிற‌குதான் பாலீஷ் பூச வேண்டும்.

 7. மூட்டைப்பூச்சி தொந்தரவிற்கு, கட்டிலின் நான்கு கால்களிலும் சூடம் அல்லது புரசம் பூவை வைத்து கட்டி வைக்க வேண்டும். தலையணை, மெத்தை இவற்றில் கற்பூரத்தைத் தூள் செய்து தூவலாம்.


8. தோல் பொருள்க‌ளின் நிற‌ம் ம‌ங்காதிருக்க‌, அவ‌ற்றின் மீது லின்ஸிட் ஆயில் என‌ப்ப‌டும் ஆளி விதை எண்ணையைப் பூசி துடைக்க‌ வேண்டும்.
 9. ஈக்க‌ள் அதிக‌ம் உள்ள‌‌ இட‌த்தில் தூவக்காலில் நெருப்பிட்டு கிராம்புத்தூளைத் தூவினால் ஈக்கள் பறந்து விடும்.


10. மெழுகுவ‌ர்த்தி அதிக‌ வெளிச்ச்ச‌ம் த‌ர‌, அதை ஒரு பாத்திரத்தில் நிற்க வைத்து அதன் அடியில் தண்ணீர் ஊற்றி எரிய விடவும். உப்பில் புதைத்து வைத்தும் எரிய விடலாம்.












Friday 12 November 2010

புறப்படு பெண்ணே புவியசைக்க!

இன்றைய பெண்கள் நிச்சயம் தங்களின் மனோபலத்தால், அறிவினால் புவியசைத்து பெருமிதம் கொள்ள வைக்கிறார்கள் பல துறைகளில்! அதில் எள்ளளவும் சந்தேகமேயில்லை.

நம் பாரதத்தில் எத்தனையோ பெண்கள் அவற்றிற்கு நல் உதாரணங்களாய் திகழ்கிறார்கள். அதிலும் எந்த விதக் குறைகளும் இல்லை.

பின் எவற்றில் குறைகள் ஏற்படுகின்றன?

குடும்ப வாழ்க்கை, அன்பு, பாசம், தாய்மை, விட்டுக்கொடுத்தல், சகிப்புத்தன்மை, இவற்றின் முழு அர்த்தங்கள் புரியாமல்தான் இன்று பெரும்பாலான பெண்கள் வளர்க்கப்படுகிறார்கள். அன்றைய காலக்கட்டத்தில் அறிவுடன் அச்சம், நாணம்,மடம், பயிர்ப்பு போன்றவற்றையெல்லாம் பெண்கள் மனதில் அவர்களுடைய பெற்றோரும் வீட்டிலிருந்த முதியவர்களும் பதிய வைத்தார்கள். குடும்பம் ஒரு கோவில் என்பதும் பெரியவர்களுக்கு மரியாதை தரவேண்டுமென்பதும் அவர்கள் வளரும்போதே புரிந்திருந்தது. நாணம் என்பது சும்மா வெட்கித் தலைகுனிதல் என்பதல்ல, அந்நிய ஆண்களிடம் வருவது மட்டுமல்ல, நல்லன அல்லாதவற்றுக்கும் சுய தவறுகளுக்கும்கூட அந்த உணர்வு தன்னிடத்தில் இருக்க வேண்டுமென்று புரிந்து வளர்ந்தார்கள். கவிஞர் பாரதியின் ‘நிமிர்ந்த நன்னடை, நேர் கொண்ட பார்வை, நிலத்தில் யார்க்கும் அஞ்சாத நெறிமுறைகளுடன்’ வாழ வேண்டிய அறிவை நல்ல புத்தகங்கள் கொடுத்தன. அடுத்தவர் மனதையும் பார்வையையும் கவராத- இழுக்காத அளவில் அவர்களின் உடையலங்காரம் இருந்தது.

ஆனால் இன்றைக்கு?
திருமண வயதைக் கடந்தும் பெண்கள் சம்பாதிக்கிறார்கள். சம உரிமை பேசப்படுகிறது. மேல்நாட்டுக் கலாசாரங்களைப் பின்பற்றுகிறார்கள். உடைகள் விஷயத்திலும் பழக்க வழக்கங்களிலும் அத்து மீறல்கள் இருக்கின்றன. தமிழ்நாட்டில் எங்கோ ஒரு மூலையில் இருக்கும் சிறு நகரத்தில்கூட இரவு நேரத்தில் மட்டுமே அணிய வேண்டிய ‘நைட்டி’ உடை வெளியே கடைகளுக்குக்கூட போய்வர பயன்படுத்தப்படுகிறது. இரவு இரண்டாவது ஷோவில்கூட கல்லூரி மாணவிகள் தென்படுகிறார்கள். ஆறு வயது குழந்தைகள் கையில் கூட மொபைல் ஃபோன்கள்! பெரிய நகரங்களில் கேட்கவே வேண்டாம். உலகளவில் பெண்களின் பார்வையும் அறிவும் விரிவடைய விரிவடைய தன் பெற்றோருடனும் மற்றோருடனும் அவர்கள் தர்க்கம் புரிகிறார்கள். திருமண விஷயத்திலோ கேட்கவே வேண்டாம். தனக்கு வரவேண்டிய மணமகன் எப்படி இருக்கவேண்டுமென்று திருமண மையங்களில் வாதிடுவதும் தன் பெற்றோருக்கு ஒன்றும் தெரியாது என்று கூறுவதும் பரவலாக எங்கும் நடக்கிறது. மாலை நேரங்களில் பள்ளிச் சிறுவர்கள், சிறுமிகள் மொய்க்கும் கம்ப்யூட்டர் செண்டர்களைப் பற்றி கேட்கவே வேண்டியதில்லை. அவர்கள் என்ன அங்கு செய்கிறார்கள், என்ன பார்க்கிறார்கள் என்பது பெற்றோருக்குத் தெரிவதில்லை. பெற்றோர் பெருமையாகவும் நம்பிக்கையின் பேரிலும் கொடுக்கும் சுதந்திரம் பெரும்பாலும் நிறைய வழிகளில் இன்று இளைஞர்களால் மீறப்படுகிறது.

நான் ஒரு சமயம் எனக்குத் தெரிந்த ஒரு திருமண மையத்திற்குச் சென்ற போது, 30 வயதைக் கடந்த ஒரு பெண், தன் பெற்றோரையும் தாய் மாமனையும் பேச வேண்டாமெனக்கூறி வாதிட்டுக்கொண்டிருந்தார். அந்த மையத்தின் நிறுவனர் அறிவுரை வழங்கிக் கொண்டிருந்தார்.

‘ உனக்கு இப்போது 31 வயது நடக்கிறது. உனக்கு வரும் வரன் நிச்சயம் 35 வயதைக் கடந்துதான் இருப்பார்கள். தலையில் சிறிது வழுக்கை விழுந்திருக்கலாம். நீ தோற்றமும் அழகாக, இளமையாக இருக்க வேண்டும், படிப்பும் உன்னை விட அதிகம் இருக்க வேண்டுமென்று சொன்னால் எப்படி? நீயே இத்தனை வயது வரை படித்து எல்லா எழுத்துக்களையும் பின்னால் போட்டுக்கொண்டிருக்கிறாய். 2 லட்சம் சம்பாதிக்கிறாய். இதில் எல்லாவற்றிலும் உனக்கு வரும் மாப்பிள்ளை அதிகமாக இருக்க வேண்டுமென்று சொன்னால் எப்படி? எதிலாவது நீ விட்டுக்கொடுத்தால்தான் நல்ல வாழ்க்கை அமையும்’ என்றார்.

ஆனால் அந்தப் பெண் இதில் யாருடைய யோசனனயும் தேவையில்லை என்று சொல்லி விட்டது. கூட்டுக்குடும்ப நன்மைகள், குழந்தை பாக்கியம், பரஸ்பரம் விட்டுக் கொடுத்து அன்புடன் இல்லற வாழ்க்கையை வாழுவது-இந்தக் கோட்பாடுகள் எல்லாம் போய், இந்த மாதிரி கோட்பாடுகள்தான் திருமணங்களை நிச்சயிக்கிறது. இப்படி அமைகிற வாழ்க்கை பரஸ்பர வித்தியாசங்களிலும் விவாதங்களிலும் அடிபட்டு சீக்கிரமே விவாகரத்தில் முடிகிறது.

இன்னொரு சின்ன பெண்- பள்ளி வாழ்க்கையையே இன்னும் முடிக்காதவள்- சில வருடங்களுக்கு முன் ஒரு பிரயாணத்தில் அவளைச் சந்தித்தேன். பூமியிலிருந்து வானம் வரை எல்லா விஷயங்களையும் தொட்டுப் பேசுகிற அளவு 15 வயதுக்குள் அறிவு முதிர்ச்சி இருந்தது. கூடவே தற்போது நகரத்தில் எந்தப் பள்ளியில் கருச்சிதைவுகள் அதிகம் நடக்கின்றன, அவள் வயது பெண்களும் ஆண்களும் கணினியை எப்படியெல்லாம் தவறாக உபயோகிக்கிறார்கள் என்பதையும் விலாவாரியாகச் சொன்னாள்.

இப்படி மிகச் சிறு பிராயத்திலேயே எல்லாமே தெரிந்து விடுவதால் சீக்கிரமே முகத்தில் முதிர்ச்சி ஏற்பட்டு விடுகிறது. எப்போதுமே அந்த வயதில் வெகுளித்தனத்துக்கு ஒரு அழகு இருக்கும். அது இன்றைய இளம் பெண்கள் நிறைய பேரிடம் இல்லை என்றுதான் சொல்வேன்.

எப்போதுமே பாடாத கவிதைக்கும், பேசாத மொழிக்கும் சிந்தாத கண்ணீர்த்துளிகளுக்கும் மதிப்பு அதிகம். இவை பரிசுத்தமானது. இவற்றிற்கு நிகரான பரிசுத்தம் வளர்ந்து வரும் ஒரு இளம் பெண்ணுக்கு இருக்கின்றது.

அதனால்தான் மனசு பரிசுத்தமாக இருக்கும்போதே அன்றைக்கு இளம் வயதில் மனமும் வளையும் பருவத்தில் பெண்களுக்குத் திருமணம் செய்வித்தார்கள். புகுந்த வீட்டின் கஷ்ட நஷ்டங்களில் பங்கு கொண்டு, எல்லாவற்றிலும் பக்குவப்பட மனது தயாரானது. ஆனால் இன்றைக்கோ, ஒரு சின்ன சலசலப்பு கூட விவாகரத்தில் முடிகிறது, பெற்றோரின் துணையுடன்!

எனக்குத் திருமணமாகி, புகுந்தவீடு செல்வதற்கு முன் என் பாட்டி என்னிடம் வந்து அவரின் திருமணத்தின்போது அவருடைய தகப்பனார் பரிசாகக் கொடுத்த கடிதத்தைக் கொடுத்து படித்துப் பார்க்கச் சொன்னார். அதைப்படித்து நான் அசந்து போனேன். அதில், ஒரு பெண் தன் மாமனார், மாமியாரிடம் எப்படி நடந்து கொள்ள வேண்டும், கணவரிடம் எப்படி மரியாதையுடன் இருக்க வேண்டும், பொறுப்புகளை எப்படி பொறுமையுடன் சுமக்க வேண்டும்-இப்படி எத்தனையோ புத்திமதிகள் அதில் இருந்தன. நானும் அப்படியே நடந்து கொள்வேன் என்று என் பாட்டியிடம் உறுதியளித்தபோது அவர்களின் முகத்தில் எத்தனை சந்தோஷம்!

ஆனால் இன்றைய நடைமுறையில்?

பெரும்பாலான பெண்கள் வீட்டில் அவர்களின் தாயார்கள் ‘ என் பெண்ணை எந்த வேலலயும் செய்யாதபடி தான் வளர்க்கிறேன். காப்பி வைக்கக்கூடத் தெரியாது. போகிற இடத்தில்தான் கஷ்டப்படப்போகிறாள். இங்கேயாவது அதுவரை நிம்மதியாக, கஷ்டப்படாமல் இருக்கட்டுமே’ என்று பேசுவது இப்போது பரவலாக இருக்கிறது. திருமணமாகுமுன்னரேயே இந்த மாதிரி விஷ விதைகள் புகுந்த வீட்டைப்பற்றி பெண்களின் மனதில் விதைக்கப்படுகின்றன. அப்புறம் எப்படி அந்தப் பெண்ணால் சின்ன சின்ன சலசலப்புகளைக்கூட தாங்க முடியும்? குடும்பமென்ற ஆலமரத்தின் விழுதுகளைத் தாங்க முடியும்? உறுதியான அஸ்திவாரங்களல்லவா குடும்பமென்ற கட்டிடத்தை உறுதியாக கடைசி வரைத் தாங்கிப் பிடிக்கிறது?

இதை இன்றைய பெற்றோர் உணர வேண்டும். வெறும் கல்வியும் சம்பாத்தியமும் ஒரு பெண்ணை முழுமையாக்காது. தான் கொடுக்கும் கல்வியும் அவள் சம்பாதிக்கும் செல்வமும் அவளுடைய எதிர்காலத்தில் ஏற்படக்கூடிய சோதனைகளை முறியடிக்கக்கூடிய ஆயுதங்கள் என்பதை பெற்றோர் அவர்கள் வளர வளர உணர்த்த வேண்டும். அதற்கும் அப்பால் வாழ்க்கையில் நிறைய விஷயங்கள் இருக்கின்றன என்பதைச் சொல்லிக் கொடுக்க வேண்டும். அதி நாகரீகமான உடைகளும் பேச்சும் பாவனையும் பெண்ணீயமல்ல, ‘நிமிர்ந்த நன்னடையும் நேர்கொண்ட பார்வையும்தான் பெண்களுக்கு அழகு என்பதையும் ஆடர்வர்களும் மற்றோரும் மதிக்கத்தக்க ஆடையலங்காரம்தான் அவளுடைய உண்மையான அணிகலன்கள் என்பதைப் புரிய வைக்க வேண்டும்.

அடக்கம், பொறுமை, அன்பு, அறிவு, கருணை என்ற ஆயுதங்களுடன் புவியசைக்கப் புறப்படும் பெண்ணை யாரால் வெல்ல முடியும்?

இப்பதிவு இம்மாத ‘ லேடீஸ் ஸ்பெஷலில்’ வெளி வந்திருக்கிறது. திருமதி. தேனம்மையின் தூண்டுகோலுக்கும், இதை வெளியிட்ட ‘ லேடீஸ் ஸ்பெஷல்’ ஆசிரியருக்கும் என் இதயங்கனிந்த நன்றி!
ஓவியம் மட்டும் இந்த வலைப்பதிவிற்காக இப்போது நான் வரைந்து சேர்த்திருக்கிறேன். கணினியில் PAINT பகுதியில் வரைந்து இணைத்திருக்கிறேன்.
இஸ்லாமிய சகோதர சகோதரியர் அனைவருக்கும் பக்ரீத் பெருநாள் வாழ்த்துக்கள்!!

Sunday 7 November 2010

“மனிதன் என்பவன் தெய்வமாகலாம்”!

இன்றைய முத்துக்குவியலில் என்னை நெகிழ வைத்த மூன்று மனித முத்துக்களைப்பற்றி எழுதியிருக்கிறேன். இவர்களைப்பற்றி நினைக்கையில் பழைய பாடலின் ஒரு அருமையான வரி நினைவில் எழுகிறது.

“மனிதன் என்பவன் தெய்வமாகலாம்”!

அடுத்தவருக்கு எந்த விதத்திலாவது உதவ வேண்டுமென்று தன்னை வருத்திக்கொண்டு தொடர்ந்து வரும் இடர்களை சமாளித்து தன்னலம் கருதாது தன்னுடைய முயற்சியிலேயே ஊக்கத்துடன் ஈடுப்பட்டு வருபவர்களை வேறெந்தப்பெயர் சொல்லி அழைப்பது?

முதலாம் முத்து:

கோவையில் ' தோழர் அறக்கட்டளை' என்ற பெயரில் சில நல்ல உள்ளங்கள் செய்து வரும் மகத்தான தொண்டு. சாந்த குமார், அண்ணாத்துரை, ஜீவானந்தம், இப்ராஹீம், சம்பத்குமார் என்ற பூ வியாபாரிகள் பல வ‌ருடங்களுக்கு முன்னர் இரத்த தானம் செய்ய அரசு மருத்துவமனைக்குச் சென்ற போது அங்கே சவக்கிடங்கில் அடக்கம் செய்யாத பல அனாதைச் சடலங்கள் துர்நாற்றம் வீசக் கிடந்ததைக் கண்டு அன்றே 'நாமெல்லாம் இருக்கும்போது யாரும் இங்கே அனாதை இல்லை. நாய்கள், பூனைகளுக்குக்கூட இன்று ப்ளூ கிராஸ் அமைப்புகள் வந்து விட்டன, 'அரிது அரிது மானிடராய் பிறத்தல் அரிது' என்று நாமெல்லாம் பெருமைப்பட்டுக்கொண்டிருக்கும் மனிதப் பிறவிக்கு இப்படி ஒரு நிலை வருவதை இனியும் அனுமதிக்கக்கூடாது ' என்ற சபதம் எடுத்துக்கொண்டார்கள். மார்ச் 22ந்தேதி 2004ஆம் வருடம் நான்கு அனாதை சடலங்களை அடக்கம் செய்ய ஆரம்பித்த இவர்கள் சமீபத்தில் 1000 சடலங்களை அடக்கம் செய்து முடித்திருக்கிறார்கள். மருத்துவமனையிலிருந்து இவர்கள் தங்களது சொந்த செலவில் உடல்களை பெற்று எந்த வித சாதி, மத சடங்குகளுமில்லாது தூய்மையான வெள்ளைத்துணி போர்த்தி மலர்கள் தூவி நல்லடக்கம் செய்கிறார்கள். ஆயிரமாவது உடலை, ' இத்தனை நாள் நம்முடன் வாழ்ந்து இறந்த இந்த உடலுக்கு நாம் அனைவருமே உறவினர். இந்த உலகத்தில் யாருமே அனாதை இல்லை. ஒருவருக்கொருவர் உறவினர்தான்' என்ற விழிப்புணர்வை உலகுக்கு ஏற்படுத்த மானவர்கள், முதியோர், பெண்டிர், திருநங்கைகள், ஆட்டோ ஓட்டுனர்கள் என்று ஆயிரம் பேரை அழைத்து அவர்கள் பின்தொடர அந்த உடலை எடுத்துச்சென்று அடக்கம் செய்திருக்கின்றனர். தற்சமயம் மனித நேயம் உள்ள பல அமைப்புகள் அவர்களுக்கு உதவி வருகிறார்கள். இவர்களின் மனித நேயத்தை பாராட்ட வார்த்தைகளே இல்லை!

இரண்டாவது முத்து:

2008ஆம் ஆன்டு உலக சுகாதார நிறுவனம் வெளியிட்ட ஆய்வின் முடிவின்படி, தெற்காசியாவிலேயே அதிகமாக 73 சதவிகிதம் சாலை விபத்துக்கள் இந்தியாவில்தான் நடந்து வருகின்றன. அந்த ஆண்டு மட்டும் சாலை விபத்துக்களில் இரண்டு லட்சத்து பத்தாயிரம் பேர் இந்தியாவில் இறந்து போயிருக்கின்றனர் என்பதை அறியும்போது பிரமிப்பாகவும் அதிர்ச்சியாகவும் இருக்கின்றது.


இந்த சாலை விபத்துக்களை கூடியவரை குறைக்க வேண்டுமென்ற நல்ல எண்னத்துடன் சுரேஷ் என்ற தனி மனிதர் ' சாலை பாதுகாப்பு இயக்கம்' என்ற அமைப்புக்களை கோவையிலும் சென்னையிலும் ஏற்படுத்தி சாலை பாதுகாப்பு பற்றிய விழிப்புணர்வை தமிழகம் முழுவதும் ஏற்படுத்த வேன்டுமென்பதையே தன் முழுநேரப்பணியாக செய்து வருகிறார். கணினி பொறியாளரான இவர் தொலைக்காட்சித் தொடர்கள் சிலவற்றிலும் சில வருடங்களுக்கு முன் நடித்திருக்கிறார்.

' 18 வயதுப்பையனுக்கு கார் வாங்கிக்கொடுத்து அழகு பார்க்கும் பெற்றோர் இருக்கும்வரை சாலை விபத்துக்கள் அதிகரிக்கவே செய்யும்' என்று சொல்லும் இவர் கல்லூரி மாணவர்கள், பள்ளி மாணவர்கள் இவர்களுக்காக விழிப்புணர்வு முகாம்களை நடத்தி வருகிறார். ஸ்லைடுகள், குறும்படங்கள்., கவிதைகள், கலந்துரையாடல்கள் மூலம் அவர்கள் சிந்தனையைத் தூண்டி விட்டு அறிவு நிலையில் மாற்றத்தை ஏற்படுத்தி,பின் மனநிலையில் மாற்றத்தை ஏற்படுத்துவதுதான் அவரது பணியாக குறிப்பிடுகிறார். இவரது முயற்சியும் அருமையான தொண்டாக மக்களுக்குப் பயன் தருகிறது! தனி மனிதனாக, இளைஞர்களுக்கு விழிப்புணர்வைத்தூண்டும் இவரது முயற்சிகள் வேறெந்த சேவைக்கும் குறைந்ததில்லை!

மூன்றாவது முத்து:


சென்னையில் வசிக்கும் 65 வயதான சர்புதின் என்பவர். தொடர்ந்த புகைப்பழக்கத்தால் தொண்டையில் புற்று நோய் பாதித்து அறுவை சிகிச்சை செய்யப்பட்டு குரலையும் இழந்தவர். தொண்டையில் ஒரு ஓட்டை போடப்பட்டு அதன் மூலம் சுவாசிக்கிறார். மூன்று வேளைகளும் திரவ உணவுதான் இன்று வரை. வாழ்நாள் முழுவதும் குனிந்த நிலையிலேயே குளிக்க வேண்டிய சூழ்நிலை. ‘வேவ்ரிங்ஸ்’ என்ற அதி நவீன சாதனத்தை கழுத்தின் இடது ஓரத்தில் வைத்தபடி கம்ப்யூட்டர் குரலுடன் பேசி வருகிறார். அதாவது தொண்டை நரம்புகளின் அதிர்வுகளை, சர்புதினின் குரலாக உருமாற்றித் தருகிறது இது!

‘ நான் புகைப்பிடித்தபோது வெளியான புகையில் எத்தனை பேர் பாதிக்கப்பட்டு இருப்பார்களோ? அதற்காகக் கிடைத்த தண்டனைதான் இது” என்று வேதனைப்படுகிறார் இவர். தன்னை மாதிரி மற்றவர்கள் துன்பப்பட்டுவிடக்கூடாது, அடுத்தவர்களுக்கு எப்படியாவது உதவமுடியாதா என்று யோசித்தவருக்கு ஒரு நல்ல வழி கிடைத்தது.

சென்னையில் புகைப்ப்பிடிக்கும் பழக்கத்தை அடியோடு ஒழிப்பதற்காக ‘ SMOKE-FREE CHEENAI’ என்ற அமைப்பு தமிழக அரசின் பொது சுகாதாரத்துறையுடன் இணைந்து செயல்பட்டு வருகிறது. அதன் நிர்வாக இயக்குனருடன் கலந்து பேசி சென்னையில் நடத்தப்படும் புகை ஒழிப்பு கருத்தரங்கங்களில் கலந்து கொண்டு உருக்கமாகப் பேசி வருகிறார்.

“ சிகிரெட் புகையில் 4000ற்கும் மேற்பட்ட நச்சுப்பொருள்கள் உள்ளன. இதில் 50 வேதிப்பொருள்கள் புற்று நோயின் தொற்று. பீடி, சிகிரெட் பிடித்து வெளியிடும் புகைக்கு அப்பாவிகளும் ஆஸ்துமா, பக்கவாதம், மாரடைப்பு, நுரையீரல் புற்று நோய், மூச்சுக்குழல் நோய், மூளைக்கட்டி, இன்னும் பலவித புற்று நோய்களால் பாதிக்கப்படுகிறார்கள். இந்தியாவில் புகை பிடிக்கும் பழக்கத்தால் பலியாகும் லட்சக்கணக்கானவர்களில் கணிசமானவர்கள் அடுத்தவர் வெளியிடும் புகையை சுவாசிப்பவர்கள் என்பது தாங்க முடியாத துன்பம்! குரல் வளம் இல்லாத நான் உங்களுக்காக குரல் கொடுக்கிறேன். தயவு செய்து புகைபிடிக்கும் பழக்கத்தை நிறுத்துவீர்களா?” என்று கருத்தரங்கம் தோறும் உருகிப் பேசுகிறார்.

நோயின் கடும் துன்பத்தால் முடங்கிக் கிடக்காமல் தன் பாதிப்பு மாதிரி யாருக்கும் வந்து விடக்கூடாதென்ற அக்கறையுடன் பாடுபடும் இவருடைய மனித நேயத்தைப் பாராட்ட வார்த்தைகளில்லை!

Tuesday 2 November 2010

ஜாதகமும் நானும்-2

என் சினேகிதியரில் ஒருவர் நான் எப்போது ஊருக்குச் சென்றாலும் கோவையிலிருந்து வந்து என்னுடன் நிறைய நாட்கள் தங்குவார். அவர் அதுபோல என்னுடன் தங்கியிருந்தபோது, ஒரு நாள் அவர் பெண்ணுக்கு திடீரென ஒரு வரன் வந்துள்ளதாக அவர் கணவர் ஊரிலிருந்து ஃபோன் செய்தார். கூரியர் மூலம் வந்த மாப்பிள்ளையின் விபரங்கள் எல்லாமே நன்கிருந்தன. என் சினேகிதி பிராமண குலம் என்பதாலும் அவர் சமூகத்தில் இதெல்லாம் தவிர்க்கமுடியாதவை என்பதாலும் ஒரு நல்ல ஜோதிடரிடம் போக வேண்டும் என்றார். தெரிந்த ஒருவரிடம் கேட்டு அவர் சொன்ன மிகப் பிரபலமான ஜோதிடரிடம் சென்றோம். அவர் ‘பெண்ணின் ஜாதகத்தையும் பையனின் ஜாதகத்தையும் கொடுத்து விட்டு செல்லுங்கள். நாளை வாருங்கள்’ என்றார். அதன்படியே மறு நாள் சென்றோம். கூட்டம் வேறு இருந்தது. ஜோதிடர் என் சினேகிதியிடம் ‘ உங்கள் பெண்ணுக்கு மூன்று வருடங்கள் கழித்துத்தான் திருமணம் நடக்கும். இதுபோல சில ஜாதகங்களை நம்பி கல்யாணத்தில் இறங்க வேண்டாம். பொருத்தம் இருப்பது மாதிரி தோன்றும் அதை நம்பி நீங்கள் திருமணம் செய்தால் பையன் உங்கள் பெண்ணை விட்டு விட்டு ஓடிப்போய் விடுவார். “ என்று ஒரேயடியாக குண்டைப் போட்டார். என் மகனின் ஜாதகத்தையும் முதன் முதலாக காண்பித்தேன். என் மகனின் ஜாதகத்தில் எந்தப்பிரச்சினையும் இல்லையென்றும் ஆனால் எப்படி முயன்றாலும் மூன்று வருடங்கள் கழித்துத்தான் திருமணம் நடக்கும் என்றார். எனக்கு இதில் எல்லாம் பழக்கமோ, நம்பிக்கையோ இல்லையென்பதால் என் மனதில் எந்த பாதிப்புமில்லை. ஆனால் வீட்டுக்குச் சென்றதிலிருந்து இரவு முழுவதும் என் சினேகிதியின் விழிகளிலிருந்து கண்ணீர் மழைதான் பொழிந்து கொண்டிருந்தது. நான் எவ்வளவு சமாதானம் சொன்னாலும் மனம் ஆறவில்லை அவருக்கு! ‘ கவலைப்படாதே, நாம் வேறு ஒரு நல்ல ஜோதிடரைத் தேடுவோம்’ என்று சமாதானம் செய்தேன்.

[ஆனால் உண்மையில் நடந்ததென்னவோ, என் மகனுக்கு ஆறு மாதங்கள் கழித்து திருமணம் நடந்தது. அதன்பின் மூன்று மாதங்கள் கழித்து என் சினேகிதியின் பெண்ணுக்குத் திருமணம் நடந்து கழிந்த இரண்டு வருடங்களில் ஒரு அழகான ஆண் குழந்தைக்கும் தாயாகியுள்ளார்! ]

மறுபடியும் வேறு ஒரு சினேகிதியின் பரிந்துரை பேரில் ஊருக்கு வெளியே ஒரு ஜோதிடரைப்பார்க்கச் என்றோம். சிவப்பழமாக வயதானவராக அமர்ந்திருந்தார் அவர். பக்கத்தில் நிறைய ஜோதிட புத்தகங்கள், நோட்டுக்கள், கடவுள் சிலைகள்! அவர் ஒரு தொலைபேசி அழைப்பை ஏற்கச் சென்றபோதுதான் பார்த்தேன், அவரின் இடப்பக்கம் வெளிநாட்டு மது வகைகள் பல தினுசில் இருந்ததை! உடனேயே சினேகிதியிடம் விபரம்கூட சொல்லாமல் எழுந்து வந்து விட்டேன். அப்புறம் வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தபோது ஒரு பக்கம் தாங்க முடியாத கோபம், மறு பக்கமோ சிரிப்பு வேறு!

எந்த விஷயத்திலுமே நம்பிக்கை இருப்பதும் இல்லாமலிருப்பதும் மனமும் அறிவும் சார்ந்த விஷயங்கள். ஆனால் என்னவென்றே தெரியாமல் ஒரு விஷயத்தில் ஈடுபடுவது மிகவும் முட்டாள்தனமாகத் தோன்ற ஆரம்பித்தது. ஜாதகங்களைப்பற்றி ஓரளவாவது தெரிந்து கொள்ள ஆரம்பித்தேன். நிறைய புத்தகங்கள், இண்டர்னெட், இவைகள் எல்லாம் உதவிகள் செய்தன. எப்படி ஆத்திக வாதங்களுக்கும் நாத்திக வாதங்களுக்கும் இன்று வரை ஒரு முடிவில்லையோ, அதுபோலத்தான் இதுவும். ஜாதகங்களில் நம்பிக்கை உள்ளவர்களுக்கு, அதை உறுதி செய்ய நிறைய வாதங்கள் உள்ளன. அதே சமயம் அதில் நம்பிக்கை இல்லாதவர்களுக்கு எதிர்வாதங்களும் கேள்விகளும் நிறைய இருக்கின்றன. அதனால் அதிகம் மூளையைக் குழப்பிக்கொள்ளாமல் அதைப்பற்றிய விஷயங்களை ஓரளவு தெரிந்து கொள்ளவே இந்த ஆராய்ச்சிகளைச் செய்தேன்.

20 வருடங்களுக்கு முன்னால்வரை இந்த பழக்கம் குறிப்பிட்ட சமுதாயத்தில் மட்டுமே அதிகமாக இருந்தது. இப்போதோ ஜாதகப்பொருத்தம் பார்க்காத ஜாதிகளே இல்லை. முதலில் ஜாதகப்பொருத்தம் பார்த்து, பொருத்தம் சரியாக இருந்தால் மட்டுமே, பெண்னையோ, மாப்பிள்ளையையோ பார்ப்பதற்கும் மற்ற விஷயங்களையும் பற்றிப் பேசவும் இரு தரப்பிலும் சம்மதிக்கின்றனர். அதுவும் என் விஷயத்தில் பெண் வீட்டை அழைத்துப் பேச முற்படும்போதே, ‘ மாப்பிள்ளை வீடான நீங்கள்தான் முதலில் ஜாதகம் பார்க்க வேண்டும், அதன் பின் தான் நாங்கள் பார்ப்போம். அதனால் பார்த்ததும் திரும்பக் கூப்பிடுங்கள்’ என்றுதான் சொல்கிறார்கள்.

பொதுவாக திருக்கணித முறைப்படியும் பாம்பு பஞ்சாங்க[வாக்கியப்பஞ்சாங்க] முறைப்படியும்தான் ஜாதகங்கள் கணிக்கப்படுகின்றன. இதில் திருக்கணித முறையை ஒட்டித்தான் அனைத்து கம்யூட்டர் ஸாப்ட்வேர்களிலும் ஜாதகங்கள் தயாரிக்கப்படுகின்றன. இந்த முறைப்படி தயாரிக்கப்படும் ஜாதகங்கள் பெரும்பாலும் ஒன்றுக்கொன்று சரியாகவே இருக்கும். வைதீகர்களும் பண்டிதர்களும் பின்பற்றுவது வாக்கியப்பஞ்சாங்கத்தை மட்டுமே. இதில் ஒருவரின் கணிப்புபோல மற்றவருடைய கணிப்பு இருப்பதில்லை. இவர்கள் திருக்கணித முறையை ஒத்துக்கொள்ளுவதில்லை. ஒருவரின் ஜாதகம் இந்த இரு முறைகளிலும் வேறுபடும்.

மற்ற மதங்களிலும் வெளி நாடுகளில் சிலவற்றிலும் ஜாதகம் பார்ப்பதைக் கேள்வியுற்றபோது மிகுந்த ஆச்சரியமாக இருந்தது. என் வீட்டில் வேலை செய்யும் கிறிஸ்தவப்பெண்[தெலுங்கு], அவர்கள் சமூகத்தில் ஜாதகம் பார்க்காமல் யாருமே திருமணம் செய்வதில்லை என்றார்.

இப்படி ஜோதிட முறைகளில் பல வகைகள் இருக்கும்போது, ஜோதிடர்களின் பாண்டித்யங்களில் பல வேறுபாடுகள் இருக்கும்போது, பாண்டித்யமே இல்லாத, காசை மட்டுமே பிரதானமாக எண்ணும் சாதாரண ஜோதிடர்களின் கணிப்புகள் என்ற விபரீதங்களுக்கிடையே, ஒரு பெண்ணுடைய வாழ்க்கையும் ஒரு ஆணுடைய வாழ்க்கையும் எதிர்காலத்தில் இப்படித்தான் இருக்கும் என்று எப்படி முடிவெடுப்பது? இப்படி எடுக்கும் முடிவு சரியானதுதானா என்று எத்தனை பேருக்குத் தெரியும்? ஒரு ஆணுக்கும் பெண்ணுக்கும் பாம்பு பஞ்சாங்கத்தில் பொருத்தம் அவ்வளவாகச் சரியில்லையென்று கண்டு பிடிக்கும் ஒரு சாதாரண ஜோதிடர் தனக்கு சாதகமாக திருக்கணித முறைப்படி பொருத்தம் பார்த்து 8 அல்லது 9 பொருத்தம் இருப்பதாக சொல்வதை எதுவுமறியாத மக்கள் அப்படியே ஏற்றுக் கொள்ளுகிறார்கள். இன்றைக்கு தற்போது பல ஜோதிடர்கள் இப்படித்தான் வியாபாரத்திற்காகச் செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள்.

எனக்கும் அதுபோல ஒரு அனுபவம் அதற்குப்பிறகு ஏற்பட்டது. நான் ஏற்கனவே சொல்லியிருக்கும் திருச்சி சூர்யா தகவல் மையத்திலிருந்து அதன் நிறுவனர் என்னை அழைத்து, தர்மபுரியில் ஒரு பெண் உள்ளது என்றும் எட்டு பொருத்தங்கள் இருப்பதாயும் பெண் வீட்டில் பெண் பார்க்க வரச்சொல்லுவதாயும் சொன்னார். போகும் வழியில் அவர் பெண்ணின் ஜாதகத்தையும் என் மகனின் ஜாதகத்தையும் பொருத்தம் பார்த்த விபரங்களையும் என்னிடம் கொடுத்துப்பார்க்கச் சொன்னார். அவரே வாக்கியப் பஞ்சாங்க முறையில் கணித்த ஜாதகம் முதல் பக்கத்தில் இருந்தது. அடுத்தது பெண்ணின் ஜாதகம். மூன்றாவது பக்கத்தில் என் மகனின் ஜாதகம் திருக்கணித முறையில் எடுக்கப்பட்டு அந்தப்பெண்ணின் ஜாதகமும் இணைக்கப்பட்டு 8 பொருத்தங்கள் உள்ளதாக விபரங்கள் எழுதப்பட்டு இருந்தன. நான் அப்போது ஒன்றுமே சொல்லவில்லை. பேசாமல் என் கைப்பையில் வைத்துக்கொண்டேன். பெண் பார்த்து விட்டுத் திரும்பும்போதும், அவரைக் காரிலிருந்து அவர் இருப்பிடத்திற்கு அருகில் இறக்கி விட்டபோது, அவரிடம் அவைகளைக் காண்பித்து, ‘ இதென்ன முதலில் என் மகனுக்கு வாக்கியப் பஞ்சாங்க முறைப்படி ஜாதகம் தயாரித்துக் கொடுத்தீர்கள். இப்போது என்னவென்றால் திருக்கணிதமுறையில் வேறு ஒரு ஜாதகம் தயாரித்துப் பொருத்தம் பார்த்திருக்கிறீர்கள்?’ என்று கேட்டதும் அவர் அப்படியே ஸ்தம்பித்துப்போனார்.

‘ இல்லைம்மா. அது அவ்வளவா பொருந்தவில்லை. அதனால்தான் இப்படி..” என்றார்.

‘அப்படியானால் வசதிக்குத்தகுந்தப்படி ஜாதகத்தை மாற்றிக்கொள்வீர்களா? இது இருவர் வாழ்க்கை சம்பந்தப்பட்ட விஷயம், எப்படி உங்கள் வசதிக்குத் தகுந்தபடி மாற்றலாம்?’ என்று கேட்டதும் அவரால் ஒன்றும் சொல்ல முடியவில்லை.

எனக்கு மிகவும் அதிர்ச்சியாக இருந்தது. இப்படி எத்தனை பேர் வெறும் பணத்திற்குச் செய்கிறார்களோ? எத்தனை பேர் விபரம் தெரியாமல் ஏமாறுவார்கள்! என் மகனுக்கு அவ்வளவாகப் பிடித்தம் இல்லாததால் இந்தத் திருமணம் நடக்கவில்லை. ஆனாலும் பெண்ணின் அம்மாவைக்கூப்பிட்டு விபரம் சொல்லி எதிர்காலத்தில் கவனமாக இருப்பதுடன் வேறு ஒரு நல்ல ஜோதிடரைப்பார்த்து விபரங்கள் தெரிந்து கொள்ளச் சொன்னேன்.

இத்தனை அனுபவங்களுக்குப்பிறகு, அதிர்ச்சிகளுக்குப்பிறகு, ஒரு தரமான ஜோதிடரை விசாரிக்க முயன்றதில் கிடைத்தவர் ஒரு இஸ்லாமிய ஜோதிடர். ஐந்து தலைமுறைகளாய் ஜோதிடம் பார்த்துச் சொல்லும் குடும்பமென்றும், மரியாதை, தொழிலில் அக்கறை எல்லாம் நிரம்பியவர், செல்வந்தர்கள் என்றாலும் ஏழைகள் என்றாலும் ஒரே மாதிரிதான் நடத்துவார் என்றெல்லாம் கேள்விப்பட்டதும் என் சினேகிதியுடன் அவரைப்பார்க்கச் சென்றேன். அவரிடம் பேசிய போது, ‘ நான் திருக்கணித முறையைத்தான் பின்பற்றுகிறேன்.’ என்று சொல்லி என் மகனின் ஜாதகத்தையும் வாங்கி ஆராய்ந்து பார்த்தார்.. ‘ இது சரியான ஜாதகம். திருக்கணித முறைப்படித்தான் எழுதப்பட்டிருக்கிறது. உங்கள் மகனின் திருமணம் இன்னும் ஆறு மாதங்களில் முடிவாகி விடும். தூரத்து சொந்தத்தில் பெண் அமையும்.’ என்றார்.

வீட்டுக்கு வந்து யோசனை செய்ததுதான் மிச்சம். சொந்தத்திலோ, தூரத்து சொந்தத்திலோ எந்தப்பெண்ணும் இல்லை.

ஆனால் அவர் சொன்னதுபடியே தான் நடந்தது. என் கணவரின் அண்ணிக்கு நெருங்கிய உறவு- எப்போதோ விட்டு விலகிப்போன உறவில் பெண் அமைந்தது. அதுவும் அவர் சொன்ன மாதிரி ஆறாம் மாதம் முடிவதற்கு இரண்டு நாட்கள் முன்பு திருமணம் முடிவானது. என் சினேகிதியின் பெண்ணுக்கும் அவர் சொன்ன மாதிரியே தான் திருமணம் நடைபெற்றது.

ஜாதகத்தில் நம்பிக்கையோ, பற்றோ இப்பொழுதும் இல்லையென்றாலும் இப்படி நடந்தவைகளெல்லாம் இன்று நினைத்தாலும் ஆச்சரியமான விஷயங்களாகவே இருக்கின்றன. வாழ்க்கையின் வழி நெடுகக் கிடைக்கும் வியப்புகளும் அனுபவங்களும் நிறைய! ஆனாலும் கற்றுக்கொண்டதோ அதையும் விட நிறைய!!




தோழமைகள் அனைவருக்கும் இனிய தீபாவளி வாழ்த்துக்கள்!!


நன்றி: www.eegarai.net