வாழ்க்கையென்னும் விசித்திரம்!!

வாழ்க்கை பல ஆச்சரியங்களையும் திருப்பங்களையும் தன்னகத்தே கொண்டது என்பதை மறுப்பதற்கில்லை தான்! ஆனால் நம்பவே முடியாத சில நிகழ்வுகள் பற்றி கேள்வியுறும்போது, நம்மையும் அறியாமல் மனம் ஆச்சரியத்தில் அமிழ்ந்து விடுகின்றது. சில கேள்விகளுக்கு பதில்களும் கடைசி வரை கிடைப்பதில்லை. சில சமயங்களில் எதை விட்டு விலகுகிறோமோ, அது தான் விரும்பி வந்தடைகிறது! விரும்பிப்போகும்போது ஒரேயடியாக விலகிப்போகின்றது!

சமீபத்தில் ஊருக்குச் சென்றிருந்த போது, என் சினேகிதி சொன்ன உண்மைக்கதை மிகவும் ஆச்சரியத்தை அளித்தது. ஒரு விதத்தில் இதுவும் விரும்பிப்போகும்போது விலகுவதும் விலகிப்போன பின் விரும்பி வருவதுமான கதை தான்!

30 வருடங்களுக்கு முன்பு:

தஞ்சையிலிருந்த கண்ணையன் குடும்பமும் கோவையிலிருந்து சிவப்பிரகாசத்தின் குடும்பமும் முன் பின் அறிமுகம் ஆனவர்களில்லை. தெரிந்தவர்கள் வாயிலாக கண்னையன் குடும்பத்தைப்பற்றிய விபரங்கள் சிவப்பிரகாசத்துக்குத் தெரிய வந்திருக்கிறது. தன் மூத்த மகனுக்கு கண்ணையனின் ஒரே பெண்ணைத் திருமணம் செய்யலாம் என்ற ஆசையுடன் கண்ணையனின் வீட்டுக்கு உறவினர்களுடன் சென்று பெண்ணைப் பார்த்தார். பெண்ணைப் பிடித்து விடவே பேச்சு வார்த்தை ஆரம்பமானது. நிச்சயம் மட்டும் சீக்கிரமே நடத்தி விடலாமென்றும் திருமணத்தை நான்கு மாதங்கள் கழித்து நடத்தலாமென்றும் கண்ணையன் அபிப்பிராயப்பட்டார். அதை சிவப்பிரகாசம் ஒத்துக்கொள்ள நிச்சயம் சிறப்பாக நடந்தேறியது.

திருமணத்திற்கு 2 மாதங்கள் இருக்கையில் தன் எதிர்கால மருமகள் கோவையிலேயே ஒரு நல்ல வேலையில் சேர்ந்திருப்பதை யார் வாயிலாகவோ அறிந்த சிவப்பிரகாசம்  அதிர்ந்து போனார். கண்ணையனை அழைத்து ‘ இந்த விபரத்தை எப்படி என்னிடம் மறைத்து வைத்தீர்கள் ’ என்று கோபத்துடன் கேட்க, அப்போது பதிலேதும் சொல்லாத கன்னையன் இரண்டு நாட்களிலேயே வீட்டுக்கு வந்து, நிச்சயம் செய்தபோது அணிவித்த நகைகள், புடவை எல்லாவற்றையும் திரும்பக் கொடுத்து, ‘இப்படி கேள்வி கேட்கும் குடும்பம் தன் பெண்ணுக்கு வேண்டியதில்லை. இந்த நிச்சயதார்த்தம் இத்துடன் முறிந்து விட்டது’ என்று சொல்லிப்போனார்.

சிவப்பிரகாசம் மன வேதனையை ஒதுக்கி வைத்து வேறு ஒரு பெண்ணை தன் மகனுக்கு திருமணம் செய்து வைத்து அந்தக் கதையை அத்துடன் மறந்து போனார். கண்ணையனும் சென்னையில் தன் மகளுக்கு மாப்பிள்ளை பார்த்துத் திருமணம் செய்து வைத்தார். அந்தப் பெண் தாய்மை அடைந்ததும் வளைகாப்பும் சிறப்பாக செய்வித்தார். ஆனால் பேறு காலம் நெருங்கும் சமயத்தில் அந்தப் பெண்ணுக்கு மன நிலை பிறழத் துவங்கியது. அந்தப்பெண்ணின் பாட்டிக்கு பேறுகாலத்தில் அந்த மாதிரி பிரச்சினை இருந்திருக்கிறது. பிரசவம் முடிந்ததும் சில மாதங்களில் மன நிலை சீரடைந்திருக்கிறது. அதே போல பேத்திக்கும் நடந்து, குழந்தைக்கு 2 மாதங்கள் ஆன போது மன நிலை சீராகியிருக்கிறது. அந்தப் பெண்ணின் கணவர் நல்ல மனதுடன் அதைப்பொருட்படுத்தாமல் இருந்திருக்கிறார். ஆனால் மறுபடியும் அந்தப் பெண்ணுக்குத் தாய்மை ஏற்பட்டு, மறுபடியும் அதே நிலை ஏற்பட்டதும் மனம் தளர்ந்திருக்கிறார். இரண்டாவது குழந்தை பிறந்ததும் தானே குழந்தைகளை இனிமேல் வளர்த்துக்கொள்வதாகச் சொல்லி, மனைவியைப் பிறந்த வீட்டிற்கு அனுப்பி விட்டார். அந்தப் பெண்ணும் மனநிலை சரியாகாமலேயே இறந்து போனது.

30 வருடங்களுக்குப்பிறகு:

கண்ணையன் நடுவே இறந்து விட்டார். சிவப்பிரகாசத்தின் இரண்டாவது மகன் தன் மகனுக்கு பெண் தேடியிருக்கிறார். கண்ணையனின் மாப்பிள்ளையைப்பற்றியும் அவரின் பெண் பற்றியும் தெரிந்தவர்கள் சொல்ல, சென்னை சென்று பேசி திருமணமும் முடிவானது. நிச்சயம் நடந்து கொண்டிருக்கும்போது தான், பழைய விஷயம் தெரிந்த ஒரு உறவினருக்கு, அங்கு நிச்சய வேலைகளில் கலந்து கொண்டிருக்கும் பெண்ணின் உறவுகள் சிலரைப் பார்த்ததும் சந்தேகம் வந்திருக்கிறது. பெண்ணின் அம்மா, தாத்தா பற்றி விசாரித்து, விபரம் தெரிந்ததும் அவருக்கு அதிர்ச்சியாகி விட்டது. ஒரு நிச்சயம் நம்மால் முறிய வேண்டாம் என்ற நல்ல எண்ணத்துடன் பேசாமலிருந்து விட்டார்.

ஆனால் நிச்சயம் முடிந்த பிறகு, சிவப்பிரகாசத்தின் உறவினர்கள் மூலம் இந்த விஷயம் சிவப்பிரகாசத்திற்குத் தெரிந்து விட்டது. இந்தத் திருமணம் இனி நடத்த வேண்டாம் என்று கோபமாகச் சொல்லியும் வாக்குவாதம் செய்தும் அவரது மனைவியும் அவரின் மகனும் அதற்கு ஒப்புதல் தர மறுத்து விட்டார்கள். ‘ அது என்றோ நடந்த விஷயம். 30 வருடங்களுக்குப்பின்னும் அதை நினைத்துக்கொண்டிருக்க வேண்டாம்.’ என்று மணமகனும் சொல்லி விட்டார்.

திருமணமும் இனிதே நடந்தேறி, சிவப்பிரகாசத்தின் பேரனின் மனைவி தாய்மையடைந்து விட்டார். எல்லோருக்கும் புறத்தே மகிழ்வாக இருந்தாலும், அந்தப் பெண் தன் தாயைக்கொண்டு விடுமோ பிரசவ நேரத்தில் என்ற மெலிதான பயம் மட்டிலும் சிவப்பிரகாசத்தின் மனைவிக்கு அவ்வப்போது வந்து கொண்டிருக்கிறது..!!!