கங்கைகொண்ட சோழபுரம்!!

அகிலன் அவர்கள் எழுதிய 'வேங்கையின் மைந்தன்' நாவல் அப்போதெல்லாம் [ நான் சொல்வது 40 வருடங்களுக்கு முன் ] இளைஞர்களின் ஆதர்ச நாவலாக இருந்தது.  கொடும்பாளூர் இள‌வரசன் இளங்கோ கதையின் நாயகனாக இருந்த போதிலும் உண்மையிலேயே கதையின் நாய‌கர் ராஜேந்திர சோழர் தான். அவரின் கம்பீரமும் ராஜதந்திரமும் கதை நெடுக நம்மை வ‌சீகரிக்கும். அந்த ராஜேந்திர சோழர் கட்டுவித்த கங்கை கொண்ட சோழீச்சரம் கோவிலுக்கு சமீபத்தில் நான் சென்றேன்.  சுற்றுச் சுவர்களின் சிற்பங்களின் பேரழகு பிரமிக்க வைத்தது. கோவில் பற்றியும் ஊரைப்பற்றியும் அறிந்த அத்தனையும் நினைவலைகளில் ஆர்ப்பரித்து எழுந்தன!

தமிழ்நாட்டிலுள்ள அரியலூர் மாவட்டத்திலுள்ள ஒரு கிராமம் கங்கைகொண்ட சோழபுரம். குடந்தைக்கு வடக்கே 30 கிலோமீட்டர் சென்றால் இந்த சிறு கிராமத்தை அடையலாம். பதினொன்றாம் நூற்றாண்டின் நடுவில் இதனை முதலாம் ராஜேந்திர சோழன் தனது தலைநகரமாக ஆக்கினார். இது பதிமூன்றாம் நூற்றாண்டு வரை சோழர்களின் தலைநகரமாக விளங்கியது. இவ்வூர் புலவர்களால் கங்காபுரி, கங்கைமாநகர், கங்காபுரம் என்றெல்லாம் புகழப்பட்டது. இது திருவிசைப்பா பாடல் பெற்ற தலம்.இவ்வூரை நிறுவ சுண்ணாம்பினைத் தயாரித்த இடம் சுண்ணாம்புகுழி என்றும், கோட்டை இருந்த பகுதி (உள்கோட்டை) உக்கோட்டை என்றும், ஆயுதச்சாலைகள் இருந்த இடம் ஆயிரக்கலம் என்றும் இன்றும் வழங்கப்படுகின்றன.

ஜெயங்கொண்டார், ஒட்டக்கூத்தர் முதலிய புலவர்கள் இங்கு வாழ்ந்திருந்தார்கள். கலிங்கத்துப்பரணி இங்கிருந்து பாடப்பட்டது. விக்ரமசோழன் உலா, இரண்டாம் குலோத்துங்கன் உலா முதலியனவும் பாடப்பட்டன. சேக்கிழார் பெரிய புராணம் பாடுவதற்குத் தூண்டுகோலாக இருந்த இடம் இது.

கங்கை கொண்ட சோழபுரம் இராசேந்திர சோழர் கங்கையை வெற்றி கொண்டதைக் கொண்டாடுவதற்காகக் கட்டப்பட்டது. அந்த வெற்றியின் நினைவாக கங்கை கொண்ட சோழன் என்ற பட்டப்பெயரும் இராஜேந்திர சோழனுக்கு அமைந்தது. கங்கை வரை பெற்ற வெற்றியின் நினைவாக  இவ்வூர் அருகே சோழகங்கம் என்ற பேரேரி அமைக்கப்பட்டது.

தன் தந்தை தஞ்சாவூரில் கட்டிய பிரகதீஸ்வரர் கோயிலைப்போல், கங்கைகொண்ட சோழபுரத்தில் பெரிய கோயில் கட்டி, லிங்கத்தையும் நந்தியையும் பெரிதாக பிரதிஷ்டை செய்தான் ராஜேந்திர சோழன். தஞ்சாவூரைப்போலவே சிவனுக்கு பிரகதீஸ்வரர் என்றும், அம்மனுக்கு பெரியநாயகி என்றும் பெயர் சூட்டினான்.

கோயில் கும்பாபிஷேகத்திற்கு தன்னிடம் தோற்ற மன்னர்களை கங்கையிலிருந்து தண்ணீரை தலையில் சுமந்து கொண்டு வரச்செய்து அபிஷேகம் செய்தான். இதனால் இவ்வூர் "கங்கை கொண்ட சோழபுரம்' ஆனது. கோவிலை கட்டுவதற்கு ஒன்பது ஆண்டுகள் ஆனது.

கும்பாபிஷேக நீரை கோயிலுக்குள்ளேயே கிணறு தோண்டி அதில் வடியச்செய்து, அதன் மேல் சிங்கத்தின் சிலையை வடித்தான்.

பெரிய வாயிலுக்கு (கிழக்கு வாயில்) நேராகப் பெரிய நந்தியுள்ளது. படிகள் வழியே மேலேறி உட்சென்றால் பிரம்மாண்டபமான மூலமூர்த்தியைத் தரிசிக்கலாம். சுவாமி கிழக்கு நோக்கியுள்ளார். இருபுறமும் வாயிலில் கருங்கல்லாலான துவாபாலகர்கள் காட்சியளிக்கின்றனர்.

உள்ளே நுழைந்து செல்லும்போது வலப்பால் நவக்கிரக பீடமுள்ளது. இங்குள்ள நவக்கிரக அமைப்பு விந்தையானது. ஒன்பது கிரகங்களும் ஒரே கல்லில் வானசாஸ்திர முறைப்படி செதுக்கப்பட்டுள்ளன.
பீடம் தாமரை வடிவம். நடுவில் சூரியன். சுற்றிலும் ஏழு கிரகங்கள் இதழ்கள் போன்ற அமைப்பில் உள்ளன.

 இங்குள்ள நந்தி சுண்ணாம்பு கல்லில் செய்யப்பட்டு தரையில் அமர்ந்துள்ளது.

 தினமும் பகலில் இந்த நந்தியின் மீது சூரிய ஒளிபட்டு, அந்த ஒளி கருவறையில் உள்ள லிங்கத்தின் மீது பிரதிபலிப்பது மிகவும் சிறப்பு. கோபுர கலசத்தின் நிழல் கீழே விழுவது கிடையாது.

கருவறையில் உள்ள லிங்கத்தின் அடியில் சந்திரகாந்த கல் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டுள்ளது. இதன் சிறப்பு என்னவென்றால், வெயில் காலத்தில் வெப்பத்தை குறைத்து குளிர்ச்சியை கொடுக்கும். குளிர் காலத்தில் குளிர்ச்சியை குறைத்து இதமான வெப்பத்தை தரும். இங்கு சரஸ்வதி, லட்சுமி இருவரும் தியானக்கோலத்தில் இருப்பதால், இவர்கள் "ஞான சரஸ்வதி', "ஞான லட்சுமி' என அழைக்கப்படுகின்றனர்.

கோவிலைச்சுற்றிய பிரகாரத்தில் அமைதி நிலவுகிற‌து. சுவர்கள் முழுவதும் பிரமிகக் வைக்கும் அழகில் செதுக்கிய சிற்பங்கள் நம்மை மலைக்க வைக்கின்றன.  தஞ்சையைப்போன்ற கம்பீரமும்  பிரம்மாண்டமும் இங்கில்லை. ஆனால் அமைதியும் அழகுமாய் கங்கை கொண்ட சோழீச்சரம் நம்மை வசீகரிக்கின்றது!!