முதுமையில் இளமை!!

 

இந்த மார்ச் 15ந்தேதி எனது ‘ முத்துச்சிதறலுக்கு’ இரண்டு வயது பூர்த்தியாகிறது. இதுவரையில் 122 பதிவுகள் மட்டுமே போட இயன்றிருக்கிறது. தொடர்ச்சியான பயணங்களும் அலைச்சல்களும் பதிவுகள் போடும் வேகத்தைக் குறைத்திருப்பதோடு, அன்புத் தோழமைகள் அனைவருக்கும் அவ்வப்போது பின்னூட்டமிடும் வேகத்தையும் குறைத்திருக்கின்றன.  இனி பின்னூட்டங்களை அதிகரிக்க வேண்டும். கூடிய மட்டிலும் ஒவ்வொரு பதிவும் தரமான முத்தாக இருப்பதற்கு முயற்சி செய்திருப்பது மட்டும் உண்மை! என்னைத் தொடர்ந்து உற்சாகப்படுத்தி, அன்பான, அசத்தலான பின்னூட்டமிட்டு நெகிழ்வடையச் செய்யும் அன்புள்ளங்கள் யாவருக்கும் என் மனங்கனிந்த நன்றியை இங்கே தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.

இனி இன்றைய பதிவு....!

முதுமையில் இளமை!!

இளமைப்பருவமென்பது வசந்த காலம். ஆயிரம் கனவுகளும் காதலும் அசத்தலான நட்பு வளையங்களும் கொண்ட ஒரு இனிமையான காலம். பொறுப்புக்கள் குறைவான, சில சமயம் பொறுப்புக்கள் என்றால் என்னவென்றே தெரியாத கவலையற்ற பருவம்.

அடுத்த பருவம் திருமணமான பருவம். பொறுப்புக்களை உள்வாங்கி, உற்ற துனையுடன் புரிதலும் தொடங்கும்போது அந்த மகிழ்ச்சியுடனேயே வாழ்க்கையில் முதன் முதலாக குழப்பங்கள், தடுமாற்றம், கோபம், உத்வேகம், முயற்சி எல்லாமே பக்கத்துணைகளாக கூடவே வரும்.

40 வயதிலிருந்து 50 வயது வரை பொறுப்புக்களின் சுமைகள் தலையை சுற்ற வைக்கும். வாழ்க்கையின் துரோகங்களும் வலிகளும் புலப்பட ஆரம்பிக்கும். அதன் பலனாய் உடல் உபாதைகள் திடீர் திடீரென்று புதிது புதிதாய் முளைக்க ஆரம்பிக்கும். அதுவரையில் கற்ற பொறுமை ஆட்டம் காணும். மெதுவாக முதுமை படர ஆரம்பிக்கையில் எது உண்மையான நட்பு, எது உண்மையான சொந்தம் என்ற உண்மை நிலை புரிபட ஆரம்பிக்கும். வளர்த்த குஞ்சுப்பறவைகள் அவரவர் கூட்டுக்குப் பறந்து சென்ற பிறகு வாழ்க்கையின் யதார்த்தம் முகத்தில் அறையும்.

உடலும் மனமும் முதிர ஆரம்பிக்கும் நிலை தான் முதுமை! ஆயிரம் ஆயிரம் அனுபவங்கள், சுமைகள், கடமைகள் எல்லாவற்றையும் முடித்து நிமிரும்போது, ஒவ்வொருத்தரும் எதிர்நோக்கும் நிலை இது! அலைக்கழிக்கும் உடல் நோய்கள், அதுவரை இருந்த முக்கியத்துவங்கள் குறைந்து அதனால் ஏற்படும் மனச்சோர்வு, மோசமான அனுபவங்களிலிருந்து பீடிக்கும் மனத்தளர்வு-இவை எல்லாவற்றையும் சமாளிக்க மனத்தெம்பை மறுபடியும் முழுபலத்தோடு கொண்டு வரவேண்டிய நிலை இது!!

உடம்பு எப்படியிருந்தாலும் மனசை இளமையாக வைத்துக்கொண்டால் மட்டுமே மிச்சமிருக்கும் நாட்களை அமைதியாக கழிக்க இயலும். உடலுக்கு மட்டும்தான் முதுமை. வாழ்க்கையில் மறந்து போன அழகான விஷயங்களை மீண்டும் நினைவுக்குக் கொண்டு வந்து ரசிக்கவும் அனுபவிக்கவும் தயாராகும்போது மனமும் என்றுமே இளமையாக இருக்க ஆரம்பிக்கிறது.

‘ மனிதனுக்கு வயதாவதேயில்லை அவன் எதையாவது மகிழ்வோடு தேடிக்கொண்டேயிருந்தால்’ என்கிறது ஒரு பழமொழி. உண்மைதான்! இதுவரை இயந்திர கதியாக உழைத்துக்கொண்டிருந்த மனதுக்கும் உடலுக்கும் ஓய்வு கிடைத்திருப்பதை அனுபவித்து ரசிக்க வேண்டும். காலை நேரத்தில் நடைப்பழக்கம் வைத்துக்கொள்வது சுற்றிலும் உள்ள தூய்மையான காற்றை சுவாசிக்க வைப்பதுடன் வைகறையின் அழகை ரசிக்க வைக்கிறது.

உங்கள் பேரனையோ, பேத்தியையோ கொஞ்சி மகிழ்ந்து பாருங்கள். அந்த சிறு குழந்தையின் மென்மையான அசைவுகளையும் மழலையையும் ரசித்துப் பாருங்கள். இதுவரை புலப்படாத அழகின் தரிசனம் கிடைக்கும். மனது சிறு குழந்தையின் உலகிற்குச் சென்று வரும்.

இளம் வயது சிறுவர்களை அவர்கள் உலகிற்குச் சென்று ரசியுங்கள். உங்களுக்குத்தான் எல்லாம் தெரியும், உங்கள் அறிவுரைகள் அவர்களுக்குத் தேவை தான். ஆனால் அதை அவசியமான சமயத்தில் மட்டுமே உபயோகியுங்கள். மற்ற நேரங்களில் அவர்களுக்கு உற்ற தோழனாக இருங்கள்.

மனதை அமைதியாக்கும் சக்தி கலைகளுக்கு உண்டு. இதுவரை வாழ்க்கையின் நிர்ப்பந்தங்களினால் மறந்து போன உங்கள் கலைத்தாகங்களுக்கு உயிர் கொடுங்கள். இசை, ஓவியம், கவிதை- இப்படி எத்தனையோ வடிகால்கள் மனதை அமைதிப்படுத்த காத்திருக்கின்றன.

 

உங்களை முதுகில் குத்தி, மனதில் சிலர் கடந்த காலத்தில் ரத்தக்காயங்களை உண்டு பண்ணியிருக்கலாம். அதையே நினைத்து நினைத்து மருகுவதை தவிர்த்து விடுங்கள். ‘ இதுவும் கடந்து போகும்’ என்று நினைத்து அவற்றை ஒதுக்கி வையுங்கள். கோபத்தை நீக்குவதும் நாவடக்கமும் இந்த வயதில் மிக முக்கியம்.  

இந்த வயது வரை நினைத்ததை சாப்பிட்டு ரசித்து உண்டு நாட்களை கழித்தாகி விட்டது. இனியேனும் ஆசைக்கும் பற்களுக்கும் வயிற்றுக்கும் ஓய்வு கொடுங்கள். இது மருத்துவரிடம் செல்ல வேண்டிய அவசியத்தைத் தள்ளி வைக்கும். இந்த நாவடக்கமும் வாழ்க்கையில் மிகத் தேவையான ஒன்று! 

இறுதியாக பொருளாதார பலம். வாழ்க்கையில் அடுத்தவர்களுக்கான தியாகங்களும் தானமும் நிச்சயம் நமக்கு மன நிறைவைத் தரும்தான். கருணையும் அன்பும் வாழ்க்கையில் முதலாவதான அருமையான விஷயங்கள்தாம்! ஆனால் நம் முன்னோர்கள்  ‘ தனக்குப்பின் தான் தான தர்மம்!’ என்றும் சொல்லி வைத்திருக்கிறார்கள்! முதுமையில் யாசகம் என்பது மிகக் கொடுமையான விஷயம். உங்களுக்கென்று இறுதிக்காலம் வரை யாருடைய கையையும் எதிர்பாராத வகையில் ஒரு சேமிப்பு உங்களையும் உங்களின் தேவைகளையும் நிம்மதியாய் வைத்திருக்க அவசியம் தேவை!!  

என் தாயாருக்கு 93 வயதாகிறது. சர்க்கரை வியாதியும் உண்டு. என் தந்தையின் பென்ஷன் பணத்தில் யாருடைய தயவையும் மறுத்து தன் மருத்துவச் செலவிற்கு தானே செலவு செய்து கொள்வதுடன் தன் சாப்பாட்டுக்கும் என் சகோதரியிடம், அவர்கள் மறுத்தாலும் பணத்தைக் கட்டாயமாகக் கொடுத்து விடுகிறார்கள். என் வீட்டுக்கு மாடிப்படியேறி வரவேண்டும். நான் போகும்போதெல்லாம் மாடிப்படி ஏறும்போது, யாராவது கையைப் பிடித்தாலும் தட்டி விட்டு மறுத்து விடுவார்கள். தானே தான் ஏறி வருவார்கள். என் தந்தையின் சேமிப்பும் பென்ஷன் பணமும் தான் இறந்த பிறகு எப்படி பங்கு பிரிக்கப்பட்டு தன் குழந்தைகளுக்குத் தர வேண்டுமென்பதற்கு உயிலும் எழுதி வைத்து விட்டார்கள். இந்த சுய கெளரவம், தைரியம், எல்லாமே பொருளாதார பலத்தினால் வந்தது தான்!! 

முதுமையில் இளமை இருக்கிறது!! அதை அனுபவிக்க மனசு மட்டும்தான் வேண்டும்!! 

படங்கள் உதவி: கூகிள்